De volle maan staat recht boven het podium. We genieten van de muziek, dans en sfeer.

TURKIJE 2015

Tijdens een gezellige reunie  bij Andre en Mieke in Zaandam, werd besloten de reis in augustus 2015 voort te zetten naar Turkije met vier equipes;                                      

Het B.R.O.C team bestaat uit vlnr;

Emile en Erie Bervkens - Bert en Ineke Rouwhorst

Andre en Mieke van Oosten - Gerrit en Raldi van Capelle

Gerrit heeft in Kampen een ontmoetings weekeinde georganiseerd. Kampen is bezocht mbv een gids daarna een bbq. De volgende dag op de fiets naar Elburg en na thuiskomst zijn de plannen voor de komende reis besproken. Elk equipe reist op eigen gelegenheid naar Verona waar we dinsdag 25 aug elkaar ontmoeten en gezamenlijk de opera bezoeken.  

Elk equipe heeft zijn eigen weg naar Verona gemaakt. Het laatste weekeinde van augustus door Duitsland is niet juist gekozen. De wegen zijn overvol met veel files. Gerrit en Raldi zijn uiteindelijk maar gestopt op de Fernpas en vonden daar bij ,,Paul'' een prachtige camperplek. We worden ontvangen met Tiroler muziek en zo af en toe gooit de uitbater zijn accordeon om zijn nek. 's Avonds eten in zijn piepklein maar oergezellige restaurant. Andre en Mieke hebben hun weg gevonden zonder vignet door Oostenrijk en Italie. Dat is hun niet meegevallen. Bert en Ineke arriveren dinsdag in Verona. Emile en Erie zijn al eerder gearriveerd via een tocht over diverse bergpassen. We bezoeken de prachtige binnenstad van Verona en bestellen kaarten voor de opera dezelfde avond. 

Tevoet en gewapend met kussentjes, want het wordt een harde en lange zit, lopen we naar de oude arena waar de opera Carmina Burama wordt opgevoerd. De ambiance in de arena is geweldig. We hebben gewoon goedkope kaartjes en zitten helemaal bovenin hetgeen ons allemaal 100% meevalt. Wij begrijpen niet de meerwaarde van de peperdure kaarten beneden op de stoeltjes, behalve dat je wordt ontvangen en je niet in een korte broek mag verschijnen. Het weer is geweldig en de maan staat te stralen boven het podium. De muziek en zang is fantastisch en het wordt een niet te vergeten avond. De terugweg hebben we zingend en vrolijk afgelegd met natuurlijk een onderbreking op een terras met een prima drankje. Wat een heerlijk stel mensen.

Woensdag, 26 aug, een dag eerder dan ons plan, vertrekken we naar Ancona met als tussenstop het mooie vestingstadje Corinaldo. Via de tolweg gaat de reis 350 km zuidelijker. Buiten de tolwegen is Italie bijna niet te rijden. Gerrit en Bert arriveren bijna tegelijk op de prachtige camperplek onder het mooie stadje. Bert, Emile en Andre zoeken een wijnboer en rijden met een Italiaan in een kleine Fiat op zoek naar goedkope, goede wijn. Gerrit zoekt wifi hetgeen niet meevalt. Het dichtsbijzijnde cafeetje belooft wifi, maar de wijn is prima echter de wifi werkt voor geen meter. Via via toch een adres met wifi gevonden en op de fiets tegen het verkeer. Soms is het handig wanneer je geen italiaans verstaat. De mannen komen terug met 10 liter niet al te beste wijn. 's Avond schuiven we twee picknick tafels aan elkaar en ieder verzorgt zijn eigen bbq. Het is een heerlijk warme avond en de bijna volle maan kijkt tevreden op ons neer. De helft van de wijn is snel kleinjan gemaakt en Andre Hazes zingt uit volle borst. Het blijft tot laat onrustig op de camperplek waar geen andere gasten staan. Morgen vertrekken we naar Ancona ca 50 km verder om ca 13.00 in te schepen. Het wachten op de snikhete kade duurt lang. De boot vertrekt ca 16.00 uur naar Igoumenitsa in Griekenland. We zoeken onze hut en daarna snel naar het dek voor frisse lucht.

Vrijdagmorgen, 28 aug ca 08.30 uur arriveren we in Griekenland. het is prachtig weer. Het uitschepen verloopt niet soepel. Een bootsman heeft vergeten de toegang naar dek 5, waar onze auto's staan, te openen. Veel geschreeuw en we worden opgejaagd. De kunst is om het hoofd er bij te houden. We vinden al heel snel camping Elena Beach, slechts 10 km rijden. Het is hier een paradijs. De mannen gaan met de fiets naar het dorp. Het is een hele klim van de camping naar de weg. Tot in de nacht zitten we met onze voeten in het water te suffen onder bijna volle maan. Zaterdag blijven we nog een dag staan en zondag vertrekken we naar de Meteora om de kloosters te bezichtigen.

Halverwege de 14e eeuw verschenen de eerste kloosters op de toppen van de rotspilaren. De monniken en goederen werden met netten, touwen en ladders omhoog gebracht. Van de 23 kloosters zijn er nu nog 6 in redelijk staat en gebouwd op de ruines van de oude gebouwen. Na het verval zijn de kloosters veel gebruikt als veilige plek voor vluchtelingen en onderdrukten. Nu worden er nog enkele kloosters bewoond.

Zondagmorgen rijden we via de tolweg naar Kastraki. Het laatste deel van de weg gaat over de oude route. We rijden door de Meteora en bezoeken het klooster de Verlaam. Het hele gebied is uitgeroep tot werelderfgoed. Het weer is erg goed en we hoeven ons geen zorgen te maken over eerstkomende dagen. We vinden camping Vachros. Het laatste weekeinde van augustus is het wijnfeest in het dorp. De burgemeester heeft waarschijnlijk besloten om op één podium het héééle dal van Griekse muziek te voorzien. Het geluid was oorverdovend en eentonig tot diep in de nacht. Daarna beginnen de motoren rondjes te rijden. Het is pas vroeg in de morgen dat de meesten van ons in slaap vallen.

Maandag 31 aug wordt de reis zeker niet fris en fruitig begonnen. Het eerste deel van de route loopt over smalle bochtige wegen door de bergen. Een prachtige tocht. Daarna via de tol richting Thesssaloniki. Erie ziet dat het 36 graden is geworden. We rijden 300 km oostelijker waar Bert een goede camping dacht te hebben gevonden. Gerrit rijdt vooruit en vindt oude vergane glorie en rijdt terug naar het dorp om op een terras de rest op te vangen. Aan zee hebben we enkele campers ontdekt en we besluiten daar te kijken en vinden op het strand slecht 20 mtr van de branding prachtige plekken zonder beschutting tegen de zon. We slapen, zonnen en zwemmen en drinken een wijntje. Er rijdt een politie auto voorbij en laat ons met rust. We treffen het wederom. We besluiten om ook dinsdag op de plek te blijven en heerlijk te luieren. We hebben tijd om schoonschip te maken hoewel dat op een strand niet meevalt. 's Avonds een gezamenlijke bbq op het strand. Gerrit heeft vis gekocht die we laten zwemmen in de wijn. Tot diep in de nacht zitten we op het strand in korte broek. Douchen onder de koude kraan op het strand. Woensdag rijden we verder tot aan de Turkse grens. We volgen de kusttoute. Het doet denken aan de riviera. Even voor Alexandropoulis vinden we onze camping. We staan onder grote rieten daken als bescherming tegen de zon met de zee op slechts enkele meters afstand. We bereiden ons voor op de donderdag voor de grenspassage naar Turkije.

De tolwegen in Griekenland zijn goed met heel weinig verkeer. Je passeert diverse op en afritten en iedereen betaalt steeds het zelfde tarief, voor een personenauto € 2,40 en is de auto hoger dan 2,70 mtr wordt het tarief € 6,-, ongeacht het aantal gereden kilometers, lengte of gewicht. De tolpoortjes zijn heel eenvoudig en met de hand bediend. Naast het loket hangt een stang met bovenaan een dwarsbalkje, een L op zijn kop. Bij een hogere camper wordt de stang naar de camper gedraaid en de hoogte gemeten. Een loketiste berekende Gerrit ipv € 6,- het lage tarief, ze was in een goede bui zei ze. Dit was een reden om bij volgende loket ook om korting te vragen. Gerrit gooit al zijn charmes in de strijd en zegt tegen het meisje dat hij geen € 6,- kan betalen. Ze lacht vriendelijk maar is onverbiddelijk en vraagt € 6,- maar rekent toch € 2,40 af met een vriendelijke lach. Later heeft ook Andre dit zelfde kunstje met succes ook uitgehaald. Waarschijnlijk komen ze hier geen geld tekort. De wegen buiten de tol zijn redelijk met ook heel weinig verkeer. Een brug kan wel eens erg oud en smal uitvallen.

Donderdag, 03 september, we passeren de Turkse grens. De afhandeling aan de grens gaat snel en zonder problemen we rijden samen Turkije binnen. We volgen een prachtige route langs de Dardanellen. We zien veel oorlogs monumenten. Vooral tegen de Engelsen zijn hier veel doden gevallen. In Eceabat staat een monument waar een werkelijke situatie is uitgebeeld. Soldaten staan in loopgraven niet meer dan drie meter tegenover elkaar. In Eceabat nemen we de ferry naar Cannakele over de Dardanellen naar de overkant en even voor Troye vinden we een kleine camping. Met de eigenaar als gids gaan we de volgende dag Troye bezichtigen. De zon schijnt. In de schaduw is het prima vertoeven. Het biertje smaakt heerlijk. We zijn toch weer een lange dag op de been geweest maar de vrouw van de camping kookt vanavond voor ons. We liggen allemaal vroeg op bed met alle ramen en deuren open. Een heerlijke frisse wind waait door de campers.

Vrijdag 04 sept, enkele vervelende muggen, blaffende straathonden hebben ons wakker gehouden. We staan op honderd meter van de minaret en worden om zes uur gewekt door een vers uit de Koran. Alle buren hebben een haan die blij is dat de zon opkomt en hebben het prima naar 't zin met al hun dames. Het douchewater is koud. Kortom, er zijn aanpassingsproblemen. Gerrit haalt op zijn fietsje vers brood uit het dorp. Daar zijn de boeren al volop aan het werk. Het winkeltje en de eigenaar zijn al eeuwen oud. Een bus pikt arbeiders op. Waarschijnlijk haalt de oude bus wel het dal maar niet de volgende berg. Om 08.45 uur worden we gehaald met een bus voor bezichtiging van Troye.

De bus komt niet opdagen en we gaan te voet naar Troye. Erie is een beetje pissig want zij heeft alles geregeld maar moet wennen aan de Turkse mentaliteit. Onder het beroemde paard staat de gids ons op te wachten en samen met een groep jongeren uit Australie begeleid hij ons door Troye. Eerst vertelt hij  dat er niet één maar negen Troyes zijn. In de loop van 3000 vC tot 800 nC hebben, met tussenpozen, vele volkeren geregeerd over Troye en steeds werd er op het oude Troye een nieuw Troye gebouwd. Zo is de heuvel ontstaan. Hij toont ons de diverse bouwstijlen en materialen waaruit deze theorie is ontleent. Oorspronkelijk lag de stad aan het water en moesten alle zeilschepen bij Troye wachten op de juiste wind om verder of terug kunnen varen. De schepen betaalden hiervoor belasting en de Troyanen hebben de schepen kunnen bevoorraden. Hieraan ontleent Troye zijn grote rijkdom. De oude stad heeft letterlijk geleefd van de wind. Onze gids is een geboren Troyaan en noemt zich de 14e dynastie. Hij vertelt enthousiast over diverse facetten zoals de voedsel en water voorziening. Behendig zoekt hij steeds de schaduw onder de eikenbomen maar dirigeert ook ieder naar zijn souveniershop bij zijn camping. Omtrent het paard zijn er verschillende verhalen. Hebben de Grieken echt het paard met daarin de soldaten, voor de poort gezet en hebben de Troyanen echt dit paard naar binnen gehaald? Of is het gebruikt als tank of zijn de Grieken mbv dit paard op de muren geklommen? Troye is in verval geraakt door verzanding en kwam van het water af te liggen. Andere steden zoals Constantinopel werden belangrijker. We lopen terug en maken de campers klaar voor vertrek naar een camperplek slechts een paar kilometer verderop. Onze gids wijst ons de route welke een eind omrijden is maar andere wegen zijn niet te berijden. De wegen zijn slecht en we rijden door prachtige maar eenvoudige dorpen. We vinden voor Turkse begrippen een schoon stuk bos aan het strand. De bomen zijn laag maar we zoeken voldoende beschutting tussen de bomen. Dit recreatie bos wordt veel gebruikt door Turkse dagjesmensen. Ze zitten op de grond en ze maken van stenen en hout een bbq. Nog diverse vrouwen en meisjes gaan te water in een bourkini soms een groot contrast met de minikini's. De mensen zijn allemaal even aardig. De nacht hebben we in het bos doorgebracht en rijden de volgende dag naar Burhanye. Uiteindelijk rijden we over een goede nieuw aangelegd stuk autoweg tot aan de bergen waar de weg ophoudt en rijden verder over drukke, smalle, slechte wegen. In diverse bochten staan tenten met voedsel en handel, maar het is helaas onmogelijk daar te parkeren. De rit langs de Egeisch zee is erg mooi. Het onderste deel van het schiereiland is niet fraai. Alles is bebouwd en elk stukje strand is bezet. Veel hotels en particulieren bouwen platforms in zee om te kunnen zonnen en zwemmen. De camping ligt mooi aan zee met een goed strand, ligstoelen en rieten parasols. We blijven hier zondag nog staan en vertrekken maandag naar Bergama (het oude Pergamum)) waar we een interessante maandagmarkt willen bezoeken, daarna rijden we door naar  Efeze en vervolgens landinwaarts naar Pamukkale.

De Dolmusbus is een perfect en goedkoop vervoer. Het comfort is van een dolgedraaide achtbaan.

Maandagmorgen redelijk op tijd rijdt ieder weg. Er is ook een route binnendoor maar de Tomtom geeft deze als derde optie aan en dat belooft vaak niet veel goeds. Toch nemen Bert en Emile deze route die toch goed is te rijden en mooi door de bergen voert met prachtige hoge dennen. In Bergama gaat ieder zijn weg naar de markt met de Dolmus bus, een perfect en erg goedkoop openbaar vervoer in Turkije. Het is een heel gehobbel en veel comfort heeft dit systeem niet. Gerrit en Raldi stappen te vroeg uit maar krijgen een lift van een vriendelijke Turk. De markt is echt Turks. Veel groente en fruit wat er goed en kleurrijk uit ziet maar ook kleding en allerhande. Wij zijn maar twee buitenlanders tegengekomen en dat zijn Andre en Mieke. Ook in Bergama zijn geen touristen ondanks de opgravingen. Bergama heeft een levendig centrum met veel smalle straatjes en duizenden handeltjes. Bij een moskee is een begrafenis wat interessant is om te zien. Op een terras drinken we samen 3 verse jus en eten 1 broodje chicken sis en betalen € 3,25. De camping ziet er prima uit met een mooi zwembad die gebruikt wordt na een vermoeiende en warme tocht door de stad. Samen eten we  in de tuin van het restaurant en daarna zet Ineke koffie bij de campers. het is heerlijk weer.

Dinsdag 08 aug, de camping ligt aan een drukke lawaaierige weg. Na ruim veertien dagen is dit de eerste morgen met bewolking. Gistermorgen vroeg was het nog 29 graden nu heerlijk 20 graden. Sinds een week hebben wij weer eens 'smorgens warm water om te douchen. Overdag is er meestal wel een warme douche. De kranen zijn vaak van een slechte kwaliteit en is het een hele tour om de juiste temperatuur in te stellen. Ook douche- en toilet gebouwen zijn slecht gebouwd. Vermoedelijk kan elke koekebakker hier timmeren, metselen en loodgieteren. Hopelijk doet de electricien het beter, maar daarvan hebben we voorbeelden gezien die je doen opletten. Vandaag bezoeken wij de acropolis van Pergamum. Dit zijn spectaculaire bezienswaardigheden. We rijden met de Dolmus en gaan omhoog met de kabelbaan. Van beneden af zien we weinig begroeiing. Aangeraden wordt om petten mee te nemen.

De acropolis ligt op eeen 330 mtr hoge berg boven Bergama al sinds de 6e eeuw vC. Emile en Erie gaan tevoet omhoog maar krijgen gelukkig een lift. Veel schatten zijn meegenomen door de duitse opgravers. In Berlijn is hiervoor het Pergamonmuseum opgericht. Er staan nog indrukwekkende stukken van de Athena tempel en bibliotheek met daarachter het hoog mooi wit opreizende Traianeum, een tempel ter verering vn keizer Traianus. Aan de westzijde ligt het theater waar je mooi hoog boven de stad uitkijkt. Er waait een beetje wind wat de wandeling aangenaam maakt. Onder de bomen bij het restaurant is het zelfs fris. Bovenop de heuvel is een mooi uitzicht over de omgeving. Gerrit, Raldi, Emile en Erie gaan tevoet naar beneden en de rest met de gondel. Beneden vinden we veel ,,antiek'' en veel (oude) tapijten. In een winkeltje repareert een man nog de tapijten en we vinden een bedrijfje waar ze zeggen de tapijten te wassen maar vermoedelijk worden hier nieuwe tapijten oud gemaakt. We vinden elkaar terug op een terras in de stad. De uitbater mag geen bier schenken maar om ons te strikken belooft hij daarvoor te zorgen. We krijgen een colaglas met bier wat op frisdrank lijkt, is lauw en smaakt nergens naar.  Aan de overkant staat een kippengril die door ons allemaal wordt geplunderd voor het avondeten.

Andre is onze minister van financieen en komt langs om de kas te spekken. Gerrit moet pinnen en rijdt in het donker op de fiets naar de stad. De weg is druk en het verkeer maakt veel lawaai grote vrachwagens rijden erg hard. Naast de weg rijden is geen optie want je duikt zo in een gat en er ligt veel rommel. De terugweg is even erg. Dit is niet verstandig. 

Woensdagmorgen 09 sept aan de overkant in de minimarket brood halen voor het ontbijt. De jongen slaapt nog maar de broodkast is open. Er komt een heerlijke geur van vers brood uit de kast. Leg één lira op het plankje en pak een brood. Bij Efeze hebben we geen camping gevonden, daarom rijden we woensdag naar Kusadasi om van daaruit met een bus of taxi Efeze te bezoeken. De snelweg voert door stedelijk gebied. Rond Izmir nemen we de tolweg om de chaos van de stad te ontlopen. De tolweg is veel beter maar ook hier kunnen de strepen wel een kleurtje gebruiken. Vooral in de donkere tunnels is het zoeken naar de juiste rijbaan. Na Izmir wordt de omgeving mooier. De hele route is 190 km. We maken meestal zulke korte ritten en nemen daarna een dag rust. Dat bevalt ons allemaal erg goed. Behalve een verdwaalde Engelsman zijn wij tot nu toe geen  buitenlands nummerbord of camper tegen gekomen. 

Kusadasi is een groot verschil met hetgeen we hebben gezien. Dit is een moderne drukke maar erg touristische stad. Onze camping ligt aan de boulevard recht tegenover een moderne marina. Het is onbegrijpelijk dat nog zo'n stuk met bomen begroeid stuk grond op deze plek ligt. We nemen een plek helemaal achter in de camping om het lawaai van de stad te ontlopen. 's Avonds blijkt dit een goede keuze te zijn geweest. We hebben een gezellige borrel. Emile is de oplader van zijn scheerapparaat vergeten en we maken veel lol om zijn nieuwe vibrerende scheermes. Muziek en het verkeer maken de stad vermoeiend. In een restaurant verbrand Gerrit zijn achterwerk aan een Turkse waterpijp. De gevolgen vallen gelukkig mee. 

Donderdag 10 sep, we bestellen voor 6 personen een taxi naar Efeze. Andre en Mieke gaan niet mee en nemen de fiets om de stad te bezoeken. Mieke brengt een bezoek aan de kapper. De taxi brengt ons in een half uur naar de bovenste ingang en we maken de afspraak dat we via Efeze in 2,5 uur naar beneden lopen waar de taxi ons opwacht. Efeze is de de belangrijkste en mooiste opgraving in Turkije. De stad dateert van 300 vC en is zowel in de heidense en christelijke periode na Jeruzalem en Athene de belangrijkste stad geweest. Oorspronkelijk lag Efeze aan het water. Ook hier is door verzanding de stad minder belangrijk geworden. Twee en een half uur is veel te weinig om deze prachtige stad te bewonderen maar door de warmte nemen de krachten snel af. Een mooie plek om te bezichtigen is het kruispunt van de twee hoofdwegen de Marmerstraat en de Curetenweg met daarachter het plein met de bibliotheek en de poort van Mithridates en de winkeltjes met daarboven de hangende huizen. Aan de straten liggen diverse thermen en tempels met o.a. de Herculespoort,Trajanusfontein en diverse agora's. Prachtig is het grote theater en heeft nog een mooi akoestiek Ineke zingt een indrukwekkend lied en ontvangt applaus van de vele omstanders. 

                                    Lees verder volgende bladzijde