Zondagmorgen vroeg, de winkeltjes met zoete broodjes hebben al volop werk.

Donderdag 6 april 2017. Het electriciteitsnet is niet stabiel. Het voltage komt regelmatig onder de 200 volt en dan schakelen de koelkasten over op gas tenminste wanneer alles goed werkt. Maar net als de koelkasten raken ook de voorraden gas op en het is niet mogelijk in Marokko een LPG installatie te vullen. Vandaag vertrekken we naar het noorden en komen onderweg een supermarkt tegen waar de voorraden kunnen worden aangevuld. De enkele grote supermarkten zijn voor onze begrippen erg sober. We plannen een tocht van 135 kilometer richting Fez. De route is afwisselend. We vertrekken vanaf de zandduinen over een uitgestrekte vlakte rijden door oases en steden en dorpen. Na Erfoud rijden we in de bergen boven een kloof en overzien het kilometers lange groen langs de rivier vervolgens rijden we in de bergen waar bijna geen struik kan groeien. De camping Jouresique is een eenvoudige camping maar ligt mooi in een kloof. Het is mooi weer. Morgen rijden we richting de Hoge Atlas.

Vrijdag 7 april. Vandaag de rit naar een zeer afgelegen camperplek. We rijden door een schitterende kloof richting de bergen. De omgeving is wederom erg afwisselend. De sneeuw komt steeds dichterbij. Camping Atlas Inn bestaat niet meer en volledig vervallen maar ligt aan een prachtig  kratermeer op 2000meter hoogte. We blijven staan  met de campers dicht elkaar. Er is geen enkele voorziening. Aan de overkant liggen de laatste restjes sneeuw. In de zon is het lekker warm. Samen steken we de bbq aan en hebben een heerlijke maaltijd. 's Nachts waait het hard en we horen veel geluiden. 

Zaterdag 8 april. We zien dat het buiten 7 graden is geweest. In het bijbehorende huis van de oude camping zien we nu jongelui. Het zijn Berber jongens die in de bergen wonen. We voelen ons niet erg prettig maar achteraf zijn ze erg aardig. Ze vragen om hulp om hun stok oude auto op gang te brengen maar dat lukt niet erg. De camperplek ligt fantastisch mooi maar het is te koud en we voelen ons niet veilig genoeg en vertrekken richting Fez. In een natuurpark zien Wim en Marja veel apen langs de weg. Het is de laatste dag van de school vakantie en daarom erg druk op de wegen. Veel Marokkanen bivakkeren in parken en hebben grote tassen met eten waaronder tajines die ze stoven op een bbq. In Fez vinden we een camperplek op een mix parking bij de ingang van de medina. De plek heeft wederom geen voorzieningen maar de pplek lig prachtig in het centrum aan het drukke Bab Boujloud plein. Aan het einde van de middag loopt het plein vol met kunstenaars en grappenmakers. Veel mannen zitten op de grond te kaarten. Tegen onze verwachting in loopt het plein om 2100 uur leeg en we staan heel rustig midden in de stad op een leeg plein. Gerrit loopt nog laat door de souk van de medina. Er komen nog veel inwoners de laatste goekope restjes eten kopen. Wat een eenvoud, rommel, en viezigheid en veel armoede. De donkere steegjes om de souk lijken niet veilig. De marktkramen worden verlicht met een lampje en geeft een luguber gevoel. Er slapen al mensen op straat. 

Ezel beladen met huiden bij de leerlooierijen van Fez.

Zondag 9 april 2017. Vandaag blijven we in Fez. 's Morgens vroeg al brood halen bij de warme bakker. De winkeltjes met flensjes met zoete jam hebben het al druk. Suiker in dit land is wel een probleem. Op het plein maken alleen de zwaluwen veel lawaai maar loopt later vol. Vlak voor de camper van Wim installeren zich de mannen met de slangen. Op de fiets rijden we naar de leerlooierijen maar de route loopt iets anders dan verwacht. We fietsen dwars door de nauwe soms zeer steile steegjes naar beneden dwars door de souk. We kunnen niet meer terug. Met hulp van veel mensen komen we verder maar lopen uiteindelijk vast in een steeg waar het gaspaard staat. Het beste beest is de enige mogelijkheid in deze nauwe steegjes die de gasflessen bij de bewoners komt halen en brengen. Uiteindelijk vinden we wat meer lucht en ruimte  en komen uit op Place El-Seffarine waar veel koper en zilverswerk wordt gemaakt. Jongelui bieden zich om van alles aan maar het gaat hen uiteindelijk om ons in de leerwinkels te krijgen en vervolgens de provisie te vangen. Het zijn net lastige vliegen en erg vasthoudend. In een winkel zien we de leerlooierijen vanaf het balkon en moeten terug door de grote leerwinkel weer naar beneden. We vinden onze fietsen weer terug en worden weer lastig gevallen door jongens die zeggen op onze fietsen te hebben gepast. Buitenom via de grote weg zijn we weer terug gereden naar de campers. Het plein stroomt weer vol, vooral met goktafeltjes. 's Avonds eten we in de drukke maar gezellige souk een goede maaltijd voor totaal dertig euro voor ons vieren. 

Maandag 10 april 2017. We besluiten om terug te rijden naar de kust ten oosten van Tanger om een paar dagen bij het strand uit te rusten en daarna de oversteek naar Spanje te maken. Het einde van de trip in Marokko is in zicht. Van Andries en Jopie ontvangen we bericht dat ze veilig thuis zijn aangekomen. Met Andries gaat het redelijk goed. De omgeving, direct ten noorden van Fez is al veel groener. We zien meer landbouw en mooi en goed aangelegde landerijen. Onze Tomtom stuurt ons een hopeloos slechte weg binnendoor. We vrezen de kust vandaag niet te halen. Zowel Wim en Gerrit zoeken een betere weg en vinden de route via Chefchaouen, het bekende drugs gebied van Marokko. Chefchaouen of blauwe stad, wordt wel het Medellin van Marokko genoemd. De omgeving doet ook wel een beetje Zuid Amerikaans aan. Mooie groene bergen en ipv de grote  Marokkaanse vierkante huizen zien we veel lage huizen met lage puntdaken van golfplaten. Het regent hier ook veel. Boven de bergen hangen ook nu zware dreigende wolken. We besluiten door te rijden naar Matril, aan de kust. Onderweg ondervinden we veel last van weg opbrekingen. 

Dinsdag 11 april. De boulevard van Matril lijkt een beetje op de Belgische kust. Een lange rij ongezellige hoogbouw langs een goed strand. De stad is groot en ruim opgezet. Net als in heel Marokko wordt ook hier veel gebouwd. Vandaag is er tijd om de daken van de auto's eens goed te reinigen. Vooral de zonnepanelen zullen na de schoonmaak wel veel beter moeten gaan presteren. De auto's worden aan de onderkant nagekeken of er geen smokkelwaar, vooral drugs, is ondergeplakt. Het strand is best wel gezellig maar het verschil tussen onze korte broeken en de lange dikke kleding van de Marokkanen is best wel groot. 's Avonds is de boulevard druk en gezellig. We eten een prima pizza en uitgebreide hamburger voor slechts 22 euro. Op de tv is voetbal Juventus - Barcelona. Het is dan overal erg druk maar na afloop loopt alles heel snel leeg.

Woensdag 12 april. We blijven nog staan en boeken een overtocht naar Spanje voor vrijdag. In een ander deel van Matril kopen we op de markt vis en groenten. Dit deel van Matril is een groot verschil met het ,,mondaine'' deel waar wij zitten. Een grote arme wijk, rommelig, smerig. 's Avonds steken we de bbq op en bakken de sardines die we wegspoelen met de laatste flessen wijn. 

Donderdag 13 april. Vandaag is het rustig. Het weer begint hier aan zee wel mistig en de lucht is bewolkt maar de zon breekt snel door. We boeken de overtocht voor vrijdag 14 april om 12.00 uur afvaart naar Tarifa in Spanje. 's Avonds eten we ons laatste gezamenlijke maal in een restaurant.

Vrijdag 14 april. 's Morgens vroeg op om de auto's klaar te maken voor vertrek. We rijden samen naar Tanger. Tanken onze laatste tank goedkope diesel en melden ons bij de douane. Mannen staan ons op te wachten om de laatste biljetten Dirhams tegen een zeer ongunstige koers te wisselen. De laatste munten geven we weg aan arme straatvegers en rijden het hek door. De afwikkeling bij de douane verloopt soepel en zonder controles. Bij de boot staan we vooraan in de rij. De boot loopt snel vol maar onze campers moeten tot het laatst wachten omdat we te hoog zijn. Uiteindelijk moeten we de boot uiteruit oprijden. De luiken sluiten vlak voor onze neus en voordat wij de motor uit hebben vaart de boot al weg. Binnen is het druk en alle stoelen zijn bezet. We worden opgevangen en het personeel biedt ons stoelen aan in de eerste klas bij een groot raam met een fraai uitzicht over de zee. Bij het uitschepen zijn wij de eersten die het schip uitrijden. Op een P in Tarifa nemen we afscheid van elkaar en gaan ieder onze eigen weg. De reis door Marokko is een prachtige reis geworden. Van Andries en Jopie hebben we nog bericht ontvangen. Met Andries en hun dochter gaat het goed.